Vorige week zag ik een filmpje dat me aan het denken zette. Een man richt zijn telefoon op zijn BMW. Hij zegt hardop: "Ik wil de olie verversen."
En toen gebeurde er iets bijzonders. Zijn telefoon herkende meteen welke auto het was. En begon stap voor stap uit te leggen hoe je de olie vervangt. Geen handboek doorbladeren. Geen YouTube-video's vergelijken. Gewoon: kijken, vragen, antwoord krijgen.
Dit was Gemini Live, een AI-tool van Google.
Hoe werkt dat dan?
Je opent de app op je telefoon of in je browser. Je komt op het icoontje rechtsonder en vervolgens praat je gewoon hardop wat je wilt weten of doen.
De kunstmatige intelligentie kijkt mee door je camera. Het "ziet" waar je naar kijkt. En het begrijpt wat je vraagt.
Binnen een paar seconden krijg je een antwoord. Niet in moeilijke taal. Niet met eindeloze uitleg. Maar kort en helder: dít moet je doen.
@thebigbazzy It knew more than most BMW owners. #Pixel10 #GooglePixel #SamsungVsPixel #Pixel10Review #android
Winkler Prins-encyclopedie
Ik denk wel eens terug aan hoe het vroeger was. Wilde je iets leren? Dan moest je naar de bibliotheek of een encyclopedie doorspitten. Of een cursus volgen. Of iemand vinden die het je kon uitleggen. Dat kostte tijd. Soms weken of maanden.
Toen kwam het internet. Ineens had je toegang tot ontzettend veel informatie. Overal en altijd. Dat voelde als magie. Maar er was wel een probleem: je moest zelf gaan zoeken. Scrollen. Filmpjes vergelijken. Uitzoeken wat wél klopte en wat niet. Het antwoord vinden was nog steeds werk.
En nu komt er weer een nieuwe stap. Die zoekslag? Die verdwijnt. Je hoeft niet meer te scrollen. Je wijst, je vraagt, je krijgt antwoord. De kunstmatige intelligentie doet het uitzoekwerk voor je.
En wat gebeurt er daarna?
Hier wordt het interessant. Nu krijg je dus stap voor stap uitleg, maar je moet het zelf nog doen.
Straks hoeft dat misschien ook niet meer. Want kunstmatige intelligentie kan steeds meer verbonden worden met apparaten, systemen en machines. Denk aan robots. Of slimme gereedschappen. Of systemen in je huis of auto.
Dan verschuift het nóg een stapje verder. Je vraagt niet meer: "Hoe vervang ik de olie?" Je zegt: "Vervang de olie." En het gebeurt.
Iemand verwoordde het mooi: "Het kennisstuk verdwijnt. Het actiestuk wordt uitbesteed."
Wat betekent dit voor ons?
Ik vind dit fascinerend en ook een beetje dubbel. Aan de ene kant: wat een opluchting. Geen frustratie meer als je ergens niet uitkomt. Geen urenlang YouTube-filmpjes kijken voor iets simpels. Gewoon hulp, direct, wanneer je het nodig hebt.
Aan de andere kant: wat gebeurt er als we steeds minder zelf hoeven te doen? Als kennis er steeds minder toe doet omdat de machine het voor ons regelt?
Het antwoord heb ik niet voor je, maar ik vind het wel belangrijk om erbij stil te staan. eze Deze verschuiving gaat namelijk ontzettend snel. Misschien sneller dan we denken.
En voordat we het weten, wijst iemand zijn telefoon naar een kapotte kraan, zegt "maak dit", en is het probleem opgelost. Zonder dat diegene ooit hoefde te snappen hoe een kraan werkt.
Dat is niet per se erg. Maar het is wel anders. Heel anders. Of is het toch wel erg?